Dove Bradshaw, Spent
het Glazen Huis
Opening zondag 6 November, 15-17 uur
met lezing van de kunstenaar om 15.30 uur
Zone2Source sluit haar 4e jaar als een platform voor kunst, natuur en technologie in het Amstelpark in Amsterdam af met een tentoonstelling van een bijzondere kunstenaar, Dove Bradshaw (New York, 1949), die al sinds 1969 de relatie tussen kunst en cultuur onderzoekt en een belangrijke inspiratie voor ons programma vormt.
Dove Bradshaw maakt al sinds eind jaren zestig kunst waarin de werking van onverwachte invloeden van de natuur een centrale rol speelt. In de afgelopen jaren houden heel veel kunstenaars zich bezig met het onderzoeken van alternatieve relaties tussen natuur en cultuur. Dove Bradshaw’s werk is daarmee relevanter dan ooit.
In haar kunst staat ze natuurlijke processen toe het werk vorm te geven zodat het eind resultaat nooit geheel vast staat maar voortdurend in beweging is. Geinspireerd door de 20ste eeuwse componist John Cage, met wie zij regelmatig samenwerkte en die haar werk diverse malen presenteerde, creëerde ze chemische schilderijen die veranderen door de invloed van omgevingsfactoren als temperatuur en licht, erosie sculpturen van zout en steen, en kristallen die radio signalen opvangen. Over haar werk zei John Cage, “We’re confronting now it seems to me in the very full way that her work is itself working—the identity, not the separateness, but the identity of time and space.” Het gaat er voor Dove Bradshaw niet om hoe een werk eruit ziet maar hoe het zich gedraagt en door de tijd heen verandert.
Dove Bradshaws werk is sinds begin jaren zeventig internationaal tentoongesteld en in belangrijke museale collecties vertegenwoordigd, maar is nog nooit eerder in Nederland te zien geweest. Dit zetten we nu recht met een tentoonstelling waarin oud en nieuw werk van Dove Bradshaw te zien is in de bijzondere omgeving van het Amstelpark.
Werk dat in de tentoonstelling te zien is:
Negative Ions II (1996-2016) bestaat uit een trechter die boven een kegelvormige berg zout hangt. Per minuut vallen 5 druppels water op het zout dat langzaam erodeert. De ervaring van tijd is hier een belangrijk onderwerp evenals in Waterstone (1996-2011), waarin een interactie plaats vindt tussen water en kalksteen waarvan het effect nog langzamer is. Het gebruik van natuurlijke materialen en de traagheid van de actie brengt ons uit de versnelling van het hedendaagse bestaan in een andere tijdsdimensie. Het thema van de cultivering van natuur en de natuur van cultuur is terug te vinden in werken als Home (2008), een sculptuur van doorns van de Christusdoorn die gewoven worden tot een ontoegankelijk nest en II series, Nothing 3 (2004), twee in brons gegoten gebroken eierschalen die oorspronkelijk in een installatie met twee levende vogels getoond werd. Ook te zien is een nieuw werk Spent Bullets, een serie 3D geprinte en uitvergrootte afgevuurde politie kogels waarin de geweldadigheid bevroren ligt in de transformatie van het materiaal. In de achterruimte van het Glazen Huis wordt de video Spacetime (2011) vertoond. Het is gebaseerd op de sculptuur 2 √0, hier ook tentoongesteld, dat verticaal een klok is en horizontaal een waterpas. De dualiteit van dit object wordt in relatie gebracht met het muziekstuk Ryoanji van John Cage, een duet voor percussie en een ander instrument bepaald door de performer, hier een fluit en een pauk.
Meer werk en informatie over Dove Bradshaw: http://www.metropolism.com/nl/reviews/30189_dove_bradshaw
Press Metropolis M about Dove Bradshaw
Brochure Spent
