Windviolen, Ronald van der Meijs
Windviolen, Ronald van der Meijs
Locatie: pinetum, tegenover het Glazen Huis
21 Juni t/m 24 Augustus 2014
Windviolen zien eruit als enorme instrumenten die in bomen gehangen worden
en waarvan de snaren door de beweging van de wind door de takken bespeeld
worden. De installatie bestaat uit drie violen, drie cello’s en drie bas
instrumenten. Elk instrument heeft een snaar die in harmonie met de
anderen gestemd kan worden. De strijkstok van paardenhaar beweegt over de
snaren door de nylon draden die bevestigd zijn aan de takken en in
spanning gehouden worden door gewichten die eraan hangen. Het systeem is
afhankelijk van de natuur en de elementen. Het bespelen van de violen door
de juiste wind vereist geduld en acceptatie van het publiek om zich aan te
willen passen aan de ritmes van de natuur.
In het werk van Ronald van der Meijs zijn natuurlijke processen onderdeel
en onderwerp, dat zich afspeelt rond de spanning tussen mens en machine,
cultuur en natuur. In zijn werk onderzoekt hij hoe de mens zich door
middel van technologie tot de natuur verhoudt. In onze tijd is er
nauwelijks nog een aspect van het dagelijkse leven te vinden dat niet op
de een of andere manier mede vorm krijgt door technologie. Natuur en
cultuur zijn volkomen verweven. Wat betekent dat voor de toestand van de
mensen die in deze technologische wereld leven? Gefascineerd door onze
drijfveer om steeds sneller te produceren, te consumeren en de natuur naar
onze hand te zetten terwijl we ons bewust zijn van de negatieve effecten
ervan, laat Van der Meijs met zijn installaties juist een andere kant
zien. In machineachtige installaties laat hij de techniek communiceren met
levende materie en natuurlijke elementen zoals water, wind, vallende en
groeiende vruchten, rotting en verdampingsprocessen. Het mechanisme van
het werk wordt door deze natuurlijke processen gedirigeerd waardoor op een
organische en niet geheel beheersbare manier ritme, tijd en vorm bepaald
worden. Door een interactie tussen technologie en natuur te creëren die
ingaat tegen de verwachtingen van efficiëntie, precisie en snelheid die we
doorgaans hebben van technologie wil hij een nieuwe symbiose laten
ontstaan tussen cultuur en natuur, waarin de mens en zijn technologie niet
tegenover de natuur staan maar daar een onlosmakelijk deel van vormen. De
installaties kenmerken zich door zowel high als low tech toepassingen. De
locatie, context, en het verstrijken van de tijd en de invloed daarvan op
het werk spelen een belangrijke rol. Een ander element dat veelvuldig
opduikt in zijn werk is geluid, altijd als gevolg van de werking van het
materiaal, waardoor het tot leven lijkt te komen en het verstrijken van de
tijd ervaren wordt.