Aquaplanet

Aquaplanet door Labofactory (Jean-Marc Chomaz, Laurent Karst, Francois-Eudes Chanfrault)
het Glazen Huis, 31 Mei – 23 Augustus 2015

Labofactory is een interdisciplinair collectief dat bestaat uit de natuurwetenschapper Jean-Marc Chomaz, architect Laurent Karst en componist Francois-Eudes Chanfraults. Samen onderzoeken zij de kruisbestuivingen tussen de verbeelding van kunst en wetenschap. Aquaplanet is een wetenschappelijke abstractie, een planeet bedekt met water zonder continenten en zonder onderwater topografie, slechts de golven en wind, een fictie om de complexe werelden van de atmosfeer en oceaan te onderzoeken. Aquaplanet bestaat uit een werk uit 2013, Fluxus en twee nieuwe werken, 2080 en Red Shift waarin fenomenen van de natuurwetenschappen gevisualiseerd worden om een voorhistorisch universum ervaarbaar te maken.

Fluxus, een installatie gerealiseerd in samenwerking met Gaétan Lerisson, brengt de abstractie van de oceaan in beeld. Het bestaat uit een transparante tank van 3 meter lang, 10 meter breedt, 60 cm hoog die voor de helft gevuld is met water. De schommeling van het water correspondeert met een serie tonen die gerelateerd zijn aan het aantal golven in de tank. De meta-machines van Fluxus fungeren als een soort drums die geluid voortbrengen met een frekwentie tussen 1.71Hz and 1.31Hz. Deze frekwenties zijn infrasound en onhoorbaar voor het menselijke oor maar worden zichtbaar gemaakt door de beweging van de golven. Het geheel creeert een soundscape waarin door effecten van licht en rook het oppervlak van het water een metaalachtig karakter krijgt en oplicht op het moment dat de golven kapot slaan.

Red Shift is een puur analoge ‘augmented reality’ installatie. Door een optisch proces waarbij geen digitale middelen gebruikt worden, krijgt het publiek de mogelijkheid om zich te bewegen in een ruimte waar de schaduwen zich los maken van hun oppervlakten. Ze verschijnen als 3D geesten alsof een breuk in het universum objecten en hun negatieve sporen door elkaar geschud heeft. Deze zwevende 2D vormen bewegen mee met de licht bron.

2080 (2015)

De installatie 2080, gemaakt in samenwerking met Eline Dehandschoewercker, is gebaseerd op de observatie dat als de totale atmosfeer vloeibaar zou zijn, de planeet bedekt zou zijn met een laag van 2080mm vloeibaar zuurstof. Doordat zuurstof meer blauw dan rood licht verspreidt verschijnt het als een enigszins blauwe vloeistof. In de installatie is een blauwe laser lijn te zien rond het Glazen Huis op 2080mm boven de grond die zich voortzet in de omgeving. 2080 is de materialisatie van de kwetsbaarheid en sensitiviteit van de atmosfeer voor lokale en mondiale vervuiling.

Tijdens de opening zal vloeibaar stikstof in kopere containers kleine zuurstof druppels uit de lucht condenseren. Zuurstof wordt geidentificeerd en gemanipuleerd door middel van zijn ferromagnetische eigenschappen. Een zuurstof druppel zal geschonken worden aan elke bezoeker door middel van een magnetische fontein.

Aquaplanet wordt mogelijk gemaakt door Chaire Développement Durable École Polytechnique (EDF),
Laboratoire d’Hydrodynamique, Fondation Daniel et Nina Carasso en LaSIPS department of the University Paris-Saclay.