Here and Elsewhere

Irene Kopelman
een vloerinstallatie die ons verbindt met de geologische tijd van het land 
4 juli t/m 12 september 2021

Geopend van vrijdag t/m zondag van 13.00 – 17.00 en op verzoek
Finissage met artist talk Irene Kopelman en Marjorie Chan op 12 september van 15.00 – 18.00 uur

[lees verder onder de foto]

Here and Elsewhere is een nieuwe installatie van de Amsterdamse kunstenaar Irene Kopelman. Het kunstwerk wil onze verbinding met de omgeving herstellen door inzicht te geven in de verschillende dimensies van de geologie van de aarde en onze wereldwijde ecologie. De installatie is geïnspireerd op Kopelmans voortdurende interesse in geologische tijd en schaal, en gebaseerd op haar ervaring met het bijna buitenaards aandoende landschap van het Grand Staircase-Escalante National Monument in de VS.

Het kunstwerk Here and Elsewhere is een 1:1-replica van de ‘concreties’ –ook wel Moqui Marbles genoemd– die alleen in dit gebied en op Mars worden gevonden. De kunstenaar heeft een deel van dit landschap nauwgezet gemeten en in kaart gebracht tijdens haar bezoek aan Escalante. De installatie is een reconstructie van een aantal van de ‘concreties’, volgens hun exacte rangschikking en afstanden in het landschap. Door het te herscheppen in Zone2Source transporteert Kopelman dit unieke volkomen natuurlijke landschap met zijn vele dimensies naar een volledig door de mens vormgegeven stadspark in Amsterdam.

In augustus 2021 gaf Irene Kopelman een aantal workshops voor kinderen en een workshop voor jong volwassen (18-23 jaar) in het kader van het Zone2Source Midzomer Mokum programma

De tentoonstelling wordt ondersteund door het Amsterdams Fonds voor de Kunst en het Niemeijer Fonds en komt tot stand in samenwerking met de Amsterdamse keramiekwerkplaats Koloriet.

       logo-afk-72dpi         

 


Biografie

Irene Kopelman werd geboren in Cordoba, Argentinië, in 1974. Ze studeerde aan de School of Arts van de Nationale Universiteit van Cordoba, waar ze haar bachelor- en masterdiploma in schilderen behaalde (1994 – 2002). In 2002 werd Kopelman aangenomen binnen het tweejarige internationale residency-programma aan de Rijksakademie van beeldende Kunsten in Amsterdam. Momenteel verdeelt ze haar tijd tussen Amsterdam, Argentinië en de regio’s waar haar werk en onderzoek haar brengen.

In Nederland begon Kopelman onderzoek te doen naar de representaties van landschappen zoals vastgelegd door 18e- en 19e-eeuwse natuuronderzoekers. Deze verkenningsperiode, tijdens het tijdperk van de Verlichting, is rijkelijk gearchiveerd in musea over de hele wereld. Een reeks samenwerkingen binnen museale collecties zoals het Geologisch Museum (Artis, Amsterdam), de Entomologische Collectie (Universiteit van Amsterdam-UvA), het Teylers Museum (Haarlem), het Natural History Museum in Londen en de Astronomical Observatory in Cordoba (Argentinië) leidden tot verschillende projecten.

Na een aantal jaren met museale collecties te hebben gewerkt, werd Kopelman nieuwsgierig naar het proces van persoonlijke confrontatie met het landschap. Deze vraagstelling leidde tot projecten zoals ‘The Levy’s Flight’ (2009), die begon met een verkenning van de lavavelden in het nationale park van Hawaï op het eiland Hawaï. In 2010 nam Kopelman deel aan een poolonderzoeksteam op een zeilboot die vanuit Argentinië naar Antarctica ging. Ze werkte plein-air in het Antarctische landschap. ’50 Meters Distance or More’ was de resulterende tentoonstelling die een reeks tekeningen, schilderijen en een gelijknamig kunstenaarsboek omvatte.

Haar interesse in interdisciplinaire praktijken leidde ertoe dat ze samen met de kunstenaar Mariana Castillo Deball de Uqbar Foundation oprichtte – een platform voor het opbouwen van een dialoog tussen verschillende kennisgebieden. Dit resulteerde onder meer in projecten als ‘Zeno Reminder’, een installatie op Performa 09, New York (2009) en de tentoonstelling ‘A for Alibi’, de Appel, Amsterdam (2007).

Kopelman heeft altijd geloofd in tekenen als hulpmiddel om de wereld om haar heen te begrijpen en in kunst als een vorm van kennis. Dit leidde tot een voortdurende samenwerking met Roma Publications. Een serie serie kunstenaarsboeken met de titel ‘Notes on Representation’ volgde. Vanuit deze interesse deed ze een Ph. (D) in Fine Arts in samenwerking met de Utrecht Graduate School of Visual Art and Design en The Finnish Academy of Fine Arts, voltooid in 2011.

Haar nabijheid tot instellingen bracht Kopelman ertoe om de methodologieën van wetenschappers aan het werk in het veld te observeren. In 2012 bracht Kopelman een periode door te brengen in het Manu Learning Centre, Madre de Dios, Peru, waarna ze zich bij een groep van 40 wetenschappers van de Sabah-parken in Maleisië en het Netherlands Centre for Biodiversity Naturalis (NCB) aansloot op een expeditie naar Mount Kinabalu in Maleisië.

Een van de belangrijkste aspecten van de natuur ligt in haar constante verandering, waardoor nieuwe vormen, patronen en variaties ontstaan. Wetenschappers die de natuur bestuderen, identificeren deze patronen en zetten grootschalige en langdurige experimenten op om deze veranderingen in de loop van de tijd te volgen. Door dicht bij hen te werken, komt de kunstenaar in hun ritme. Het proces van tekenen (actueel en metaforisch) terwijl het wordt blootgesteld aan dergelijke beperkingen, is een van de kernaspecten van Kopelmans praktijk geworden.

www.irenekopelman.com

Tentoonstellingen, Voltooide projecten