Magnetoceptia

Magnetoceptia
Dewi de Vree & Patrizia Ruthensteiner
het Glazen Huis, 29 Mei – 14 Augustus, 2016

Magnetoceptia is een serie geluidsperformances en installaties rondom zelfgemaakte antenne-kostuums die elektromagnetische velden hoorbaar maken. Constructies gemaakt van bamboestammen, twijgen van de

hazelnootboom in de vorm van een 16e eeuwse molensteenkraag of geweien van berkentakken, doorweven met honderden windingen koperdraad en open elektronica; het project is een doorlopend onderzoek naar verschillende fysieke eigenschappen van natuurlijke en technologische materialen. De productie en presentatie van Magnetoceptia is altijd plaatsgebonden. Tijdens het productie proces worden lokale materialen gebruikt en laten de kunstenaars zich inspireren door de historische en culturele achtergrond van de plaats waar het werk ontwikkeld wordt.

De hoorbare signalen tijdens de performances zijn een live transformatie van het onzichtbare elektromagnetisch fenomeen dat zich op dat moment in de directe omgeving bevindt: het is afhankelijk van de natuurkundige eigenschappen van die locatie alsmede van de positie van de performers ten opzichte van de ruimte

en van elkaar. Tijdens de presentaties worden de ontwikkelde werken in een nieuwe context geplaatst, waarbij elementen (geluid, video, materiaal) van de locatie van productie samen met die van de

presentatie worden samengevoegd tot een nieuw universum.

.

De tentoonstelling zal bestaan uit een immersieve installatie van videoprojecties, geluid en fysieke natuurlijke en technologische materialen en objecten van vorige episodes van Magnetoceptia gecombineerd met live kostuums als installaties die ter plekke elektromagnetische velden van de locatie hoorbaar maken.

Tijdens de live performances – programma wordt nog aangekondigd – zullen de  performers de antenne kostuums dragen die de elektromagnetische velden van het park hoorbaar maken waarbij de aanwezige signalen

uitgangspunt zullen zijn voor de choreografie en compositie. Het publiek wordt uitgenodigd om

deel te nemen aan de route door het park, waardoor het geheel zal leiden tot een gezamenlijke geluidsprocessie. Door het organische en veranderende karakter van het elektromagnetisch materiaal zal de

choreografie een onderzoekende benadering hebben. Samen met de performers zal het publiek getuige zijn van de spanning tussen de controle van de performers en de grilligheid van het materiaal.