Waterzuiveraars

Onder ieder blad in het parkwater zit wel een slak. Al algen etend zorgen ze voor helder water.

Het voedsel van waterslakken bestaat uit rottende plantenresten en algen.  Voor de vorming van hun huisje heeft de slak een hoge waterhardheid en een goede zuurgraad, nodig.  Slakken zijn tweeslachtig maar kunnen niet zichzelf bevruchten, daar is een soortgenoot voor nodig. Na de paring, worden de eitjes afgezet in kleine pakketjes tegen waterplanten of aan de onderkant van drijvende bladeren. De pakketjes  zijn doorzichtig en gelei-achtig en meestal plat van vorm.

Waterslakken en andere schelpdieren zijn kwetsbaar als het gaat om de aanwezigheid van metalen, zoals bijvoorbeeld koper, in het vijverwater. Zij zijn de eerste soort bewoners die daaraan en aan andere soorten van vergiftiging zullen sterven en in die zin een nuttige indicator voor de gezondheid van een poel.