een groepstentoonstelling (en publieksprogramma) over de kunst van het wandelen
het Glazen Huis en omgeving
4 oktober – 29 november 2020 (finissage 29 november)
-> let op: weekend van 7 & 8 en 14 & 15 november niet open ivm nieuwe coronamaatregelen van de overheid
Met: Tim Knowles, Tom Bekkers, Iris Hoppe, Justin Bennett, Chikako Watanabe, Naomi Bueno de Mesquita, Liesje van den Berk, Malú Cayetano Molina & Sonia Pérez, Ienke Kastelein, Isolde Venrooy, Esther Hovers
“Alleen gedachten die bij je opkomen tijdens het wandelen zijn van waarde” – Friedrich Nietzsche
De tentoonstelling Mind Your Step werd mede mogelijk gemaakt door Gemeente Amsterdam, Prins Bernard Cultuurfonds, Mondriaanfonds, AFK en Stroom.
Is er een verband tussen je hoofd en je voeten? Kan wandelen een manier zijn om jezelf en de wereld beter te begrijpen? Filosofen, schrijvers en kunstenaars houden zich hier al eeuwen mee bezig. Volgens Kierkegaard functioneert de geest het beste bij een wandeltempo van 4,5 kilometer per uur.
Deze herfst wijken we af van de gebaande paden met Mind Your Step: een programma rondom de kunst van het wandelen.We presenteren niet alleen een tentoonstelling in het Glazen Huis, maar ook wandelingen en audiotours die door de kunstenaars zijn ontwikkeld. Trek je wandelschoenen aan!
De wandelingen van Mind Your Step worden omgezet in landkaarten, tekeningen en documentatie. Dat alles zal in het Glazen Huis te zien zijn, zodat ook de tentoonstelling zelf voortdurend in beweging is en verbonden met de wereld daarbuiten.
Tim Knowles onderzoekt in zijn werken bewegingen door het landschap, om de relaties tussen dingen weer te geven. De video-installatie In Search of the Miraculous II van Tom Bekkers bestaat uit 5 gefilmde performances opgenomen in het Waddengebied, waarin de kunstenaar al wandelend reflecteert op klimaatverandering terwijl hij langzaam steeds verder in de modder wegzakt. Van Iris Hoppe tonen we een nieuwe versie van Rundgang/Walk Round met twee verschillende standpunten tijdens een wandeling door de straten van Amsterdam en Zuid-Kennemerland. Chikako Watanabe ontwikkelt een installatie buiten het Glazen Huis waarin ze verhalen rond het park samen weeft. Tijdens de tentoonstelling ontwikkelt ze deze verder met hulp van de bezoekers. Op een scherm zijn de bewegingen in de web-app Walkaway van Naomi Bueno de Mesquita in real time te volgen.
Liesje van den Berk neemt je mee het park in om al tekenend de omgeving te beleven in plaats van door de lens van je telefoon (tekenervaring of -talent is niet nodig).
Naomi Bueno de Mesquita presenteert Walkaway, een web-app waarmee wandelaars straten op de kaart van Amsterdam ‘uit kunnen wissen’ door er doorheen te wandelen, wat in real time op een scherm in het Glazen Huis te zien is.
Voor een nieuwe versie van zijn audio-wandeling Secret Signals nam Justin Bennett de nauwelijks hoorbare geluiden van bomen en planten in het park op.
Malú Cayetano Molina & Sonia Pérez onderzoeken met de deelnemers in Atmospheres (Body as Sensors) hoe het menselijk lichaam als een sensor signalen uit de omgeving oppikt.
Ienke Kastelein prikkelt de zintuigen met de schemerwandeling Don’t walk into the woods at night en leidt een vrolijke happening met witte stoelen in Walking White Chairs. Isolde Venrooy geeft instructies om nieuwe verbanden en mogelijkheden te zien in de wereld om ons heen, en de audiotour van Esther Hovers nodigt ons uit om de stad anders te ervaren, tijdens een wandeling van het Amstelpark naar de naburige Zuidas.
Lees verder voor meer informatie over de kunstenaars en hun projecten of klik door naar het publieksprogramma met alle losse events die naast de tentoonstelling en de wandelingen zullen plaatsvinden. Voor vragen kun je mailen naar projects@zone2source.net
Beeld: Ilya Rabinovich
Beeld: Ilya Rabinovich
Tim Knowles,
Paths of Least Resistance
Windwalk – 7 dials – Waiting for Godot
Track#1
Tim Knowles werkt met diverse media, fotografie, video, tekenen en licht installaties om onze
bewegingen door het land te onderzoeken. Knowles creëert proces georiënteerd werk dat gebaseerd is op toeval en omgevingselementen. In zijn projecten incorporeert hij ervaringen van natuur waarin hij fenomenen als wind en weer gebruikt. In het Glazen Huis toont hij drie werken:
Path of Least Resistance fungeerde als een mechanisme om de routes van mensen te dicteren, die op een onbekend en ongemarkeerd terrein. Terwijl de startpunten en de finish bekend waren, werd de route geregisseerd door een reeks regels en het landschap zelf. De deelnemers liepen alsof ze water waren dat van het land stroomde en probeerden hun weg naar de zee te vinden, getrokken door de zwaartekracht. Elk individu had een GPS-logger bij zich die hun pad registreerde. Deze gegevens zijn vervolgens gebruikt om een tekening te maken die is opgebouwd uit de meerdere sporen, waardoor de aard van het landschap wordt onthuld en de deelnemers zich aan de regels houden. De tekening wordt op de ramen van het Glazen Huis getoond tezamen met enkele foto’s en artefacten.
Windwalk – 7 dials – Waiting for Godot maakt deel uit van een reeks wandelingen die door de wind worden geleid met behulp van een reeks mechanismen, gefilmd en uitgezet met GPS. De tekening, gepresenteerd op de ramen, laat zien hoe als de meanderende route van de windloper [uitsluitend geleid door de wind door middel van een helm met een zeil] botst met gebouwen, muren, leuningen, ventilatieschachten, geparkeerde voertuigen om een glimp van de structuur van de stad wordt onthuld.De tekening van de route wordt samen met de windhelm en een foto getoond.
In Track 1 volgde de kunstenaar sporen van menselijke doorgang door het landschap. Deze opeenvolging van tekens – gebroken varens, verbogen gras, voetafdrukken, afgebroken twijgen, samengedrukt mos, gebroken stenen en losgeraakte rotsen – werd de aanleiding voor een reeks foto’s van deze tekens of markeringen die in het landschap worden ingekaderd. Op forensische wijze worden de foto’s in een rij op de vloer gepresenteerd, en gezamenlijk onthullen de beelden het proces van de subtiele tekens die fungeerden als aanzet tot een reis van een onbekende persoon door het open landschap.
timknowles.co.uk
Foto: Tom Bekkers, Ilya Rabinovich
Tom Bekkers, In Search of the Miraculous II
Deze videoinstallatie bestaat uit vijf gefilmde performances in het Wadden Gebied. Nu we
ons steeds bewuster worden van het sterven van de natuur, stelt de kunstenaar, zijn we begonnen met een collectief proces van rouw waarin we nieuwe manieren proberen te vinden om onszelf te verbinden met dat wat we natuur noemden. In Search of the Miraculous II is een video-installatie, bestaande uit vijf sokkels met daarop tablets en een centraal liggend groot scherm. Op het centrale videobeeld zie je de voeten van de kunstenaar, gefilmd terwijl hij naar een waddeneiland probeert te lopen. Tijdens zijn dwaaltocht vertelt hij over zijn overpeinzingen over klimaatverandering, het antropoceen en zijn rol in dit grotere geheel. Hij gebruikt hiervoor een parallel met het rouwproces dat volgt op de dood van de natuur. Tijdens zijn verhaal komt hij steeds dieper in de modder vast te zitten: het wordt duidelijk dat hij als mens totaal betekenisloos is in deze voor de mens vijandige omgeving. In de begeleidende performances die te zien zijn op de vijf tablets zie je verschillende fases van ontkenning tot aanvaarding van zijn rouwproces verbeeldt. Het geluid bij de installatie wordt afgespeeld via koptelefoons waardoor de bezoeker meer wordt afgesloten van de omgeving. De relatie tussen de materialiteit van het lichaam met de omgeving en het proces van kennisproductie, als een wetend lichaam, wordt hier op een complexe performatieve manier in werking gebracht.
tombekkers.nl
Foto: Iris Hoppe
Iris Hoppe, Rundgang / Rondwandeling / Circuit 2020
Rondwandeling is gebaseerd op een filminstallatie gemaakt in 1996 die bestaat uit twee in elkaar geprojecteerde Super-8 films, — een beeld in een beeld —, opgenomen uit twee verschillende standpunten tijdens een wandeling van de kunstenares door straten in Amsterdam en omgeving. In de re-enscenering wandelt de dochter van Iris Hoppe door dezelfde straten van toen. De twee wandelingen zijn in het nieuwe werk parallel naast elkaar geplaatst. Een belevenis van menigvuldige conjuncties over de betekenis van tijd. Deze film installatie met 4 projectieschermen wordt in de achterruimte van het Glazen Huis gepresenteerd.
Over de kunstenaar
Iris Hoppe geb.1970 in Solingen (DE) studeerde autonome beeldende kunst aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Hoppes werk omvat tijdgebonden installaties, participatieve kunst in de openbare ruimte, in situ en performance. Ze neemt verschillende soorten grenzen onder de loep, zoals die tussen mensen, mentale grenzen, ruimtelijke grenzen en die van kunstruimtes en artistieke producties. Een methodisch kenmerk in haar werk is het opnemen van familieleden, vrienden, collega’s of passanten als directe protagonisten van de projecten.
irishoppe.com
Foto: Justin Bennett
Justin Bennett, Secret Garden
Secret Garden is een audio wandeling die oorspronkelijk in 2015 voor Zone2Source ontwikkeld werd en voor deze gelegenheid opnieuw geactiveerd wordt. Door gebruik van een app en koptelefoon zijn luisteraars vrij om de verborgen lagen van geluid van het Amstelpark te ervaren. De geluiden zijn allen op locatie opgenomen met gebruik van een brede diversiteit aan technieken die de grenzen van hoorbaarheid onderzoeken. Vibraties in planten en bomen, verborgen echoes en de roep van onderwater insecten vormen de soundtrack van de wandeling.
Justin Bennett (1964, UK) studeerde sculptuur en electronische muziek en werkt met geluid en beeld. Zijn werk met geluid combineert ruimtelijke opnamen van omgevingsgeluid met de resonanties van gebouwen en materialen. Hij gebruikt deze opnamen vaak met gesproken woord om het publiek onder te dompelen in een een verhaal of op subtiele wijze de ervaring van een plek te veranderen. Bennett maakt werk voor de openbare ruimte en voor kunstinstellingen en concertplekken. Hij geeft les aan het Institute of Sonology en is een lid van Jubilee, platform voor artistiek onderzoek in Brussel.
Download voor Secret Garden de app Echoes en de wandeling via https://explore.echoes.xyz/collections/tVCCGRHPeN5hmnxs
justinbennett.nl
Foto: Naomi Bueno de Mesquita
Naomi Bueno de Mesquita, WalkAway
Ga naar instructies
Met behulp van een kaartinterface kunnen mensen de kaart van hun stad langs hun wandelroutes wissen. Met dit werk wijst kunstenares en (ontwerpend) onderzoekster Naomi Bueno de Mesquita op de participatieve kwaliteit van performatieve cartografie (dat deels het gevolg is van de digitalisering van kaarten en kaartsoftware) en benadrukt hoe in het bijzonder digitale kaarten in realtime kunnen worden gebruikt als een instrument dat collectieve co-auteurschap mogelijk maakt omtrent publieke ruimte, representatie en toe-eigening.
Door de mogelijkheid om de kaart te wissen, wordt de kaartinterface onderzocht voor zijn potentieel om in te werken tegen het idee van controle dat inherent is gekoppeld aan kaarten (maken), zowel als vorm van navigatie als bij praktijken als data-aggregatie en data-accumulatie. Een fysieke beweging in, wat Henri Lefebvre (1991) de ‘geleefde ruimte’ noemt overschrijft continu de ‘bedachte ruimte’ – de ruimte die wordt getheoretiseerd, zoals die van een kaart – waarmee de map app het mogelijk maakt om diepgewortelde disposities te bevragen die we hebben als het gaat om wat een kaart zou moeten zijn of doen.
De evoluerende (verwijdering van de) digitale kaart en video’s waarvoor gebruikers worden uitgenodigd tijdens hun reisroute, kunnen continu worden bekeken op drie schermen buiten het Glazen Huis of door naar een website te gaan. Deelnemers aan dit project worden de auteurs van de kaart en beslissen zo gezamenlijk hoe de kaart evolueert gedurende de twee maanden dat de tentoonstelling plaatsvindt, terwijl de video’s inzicht geven in individuele motieven en/ of de ervaringen met het uitwissen. De kaarten-app is overal en altijd in de stad Amsterdam te gebruiken gedurende de twee maanden durende tentoonstelling Mind Your Step. Voor het gebruik van de kaart-app is geen registratie vereist zodat gebruikers anoniem blijven.
Dit werk vormt onderdeel van het doctoraat van Naomi Bueno de Mesquita (KU Leuven) over kritische cartografie en performatieve modi in cartografie als middel om opnieuw in contact te komen met de (fysieke) publieke ruimte. Performatieve cartografie verwijst naar de performatieve wending in de cartografische theorie, waar kaarten worden bestudeerd als (interactieve) uitvoeringen en als producten van co-creaties tussen kaarten en gebruikers. Bueno de Mesquita ontwerpt en gebruikt map-apps als onderzoeksmethode. Samen met het publiek / de gebruikers tracht ze vragen te stellen omtrent representatie/vertegenwoordiging en (on)zichtbaarheid met het uiteindelijke doel de publieke ruimte en haar sociale constructies te herdefiniëren.
WEGWANDELEN
Met behulp van een kaartinterface kunnen mensen de kaart van hun stad langs hun wandelroutes wissen. Een fysieke beweging in de ruimte waarmee de map app diepgewortelde veronderstellingen bevraagd die we hebben als het gaat om wat een kaart zou moeten zijn of doen.
mindyourstep.performativemapping.net
performativemapping.com
Foto: Tom Janssen
Liesje van den Berk, Line – off – line (tekenwandeling)
inschrijven
Zet één stap, zet één lijn, op een blanco papier is alles mogelijk.
Verlaat je digitale bubbel en laat je telefoon achter. Voel, zie, ruik, luister en ervaar met je potlood op deze tekenwandeling.
In de performatieve tekenwandeling “Line – off − line” ga je samen met Liesje via tekenacties een dialoog aan met het Amstelpark en elkaar. Op een wit papier is alles mogelijk. Verlaat je veilige digitale bubbel en laat je telefoon achter. Voel, zie, ruik, luister en ervaar met je potlood op deze tekenwandeling.
Deze performance is ontstaan als tegenreactie op het telefoongebruik in onze huidige samenleving. Wij houden onze telefoon vast als een kostbaar object. Weinig onderlinge gesprekken of open blikken wanneer we onderweg zijn, maar wanhopig gestaar naar de telefoon op zoek naar contact elders. Waar zijn we? Door de telefoon zijn we vaak in meerder werelden en werkelijkheden tegelijk, maar zijn we nog wel echt HIER?
In deze wandeling vraagt Liesje van den Berk de deelnemers hun telefoon tijdelijk te vervangen voor een blanco papieren telefoon en grafietpotlood om in stilte en concentratie te gaan wandelen en tekenen in het Amstelpark. Op sommige momenten van de wandeling geeft Liesje specifiek zintuigelijke tekenopdrachten. Tekenen is in deze performance een manier om op actieve wijze de rijkdom van je omgeving te ervaren en contact te maken. Via het delen van tekeningen creëert Liesje een dialoog over de omgeving tussen de deelnemers. Langzaam worden de individuen een groep. Aan het einde delen de deelnemers één van hun tekening op een kaart van het Amstelpark. Deze tekeningen blijven achter in het Amstelpark om een stukje van de wandeling, een herinnering van een moment, te laten zien aan de andere bezoekers van het Amstelpark
Over de kunstenaar
In haar (teken)performances en tekeningen creëert Liesje van den Berk een moment voor dialoog, vaak non-verbaal, waarbij ze focust op persoonlijk contact, aandachtige aanwezigheid en lichamelijke, sensitieve betrokkenheid van haarzelf en het publiek. Zo ontstaan dialogen, niet alleen met andere mensen (d.m.v. performances), maar ook met de omgeving (d.m.v. tekeningen en performances). Liesje van den Berk heeft de tekenmethode Drawalks ontwikkeld om de omgeving te observeren en vast te leggen door middel van zintuiglijke ervaringen en (wandelend) tekenen. Hierbij ligt de focus vaak op andere zintuigen dan zicht – denk aan geur, geluid en tastzin – om nieuwe percepties van de omgeving te krijgen.
liesjeberk.nl
Isolde Venrooy, Pathfinder
Pathfinder bestaat uit tien gezeefdrukte kaarten met wandelinstructies, een handgeschept papieren object en een plattegrond die in en buiten het Glazen Huis te verkrijgen zijn. De teksten op de kaarten richten op verschillende manieren – al vragend of uitnodigend instruerend – de zintuigen van de wandelaar. De instructies zetten aan tot een korte handeling of denkbeweging, die de zintuigen activeert en lichaam en geest in beweging brengt. De wandelingen in het Amstelpark die hieruit voortkomen bieden nieuwe mogelijkheden voor relaties en verbanden tussen de bezoeker en haar omgeving. De eenvoudige aanwijzingen fungeren als poëtische voorstellen voor alternatieve scenario’s die tot uitvoering kunnen worden gebracht. Ze nodigen de deelnemer uit tot handelen: activeren, anticiperen, verstrengelen, verstaan. Door net anders te wandelen worden automatismen onderzocht en alternatieve mogelijkheden verkend. De wandelingen ‘ontfilteren’ het kijken en breiden het uit met andere manieren van waarnemen.
Pathfinder gaat over het sensitief waarnemen en ervaren van alternatieven voor vanzelfsprekende uitgangsposities – en over het plezier van de ontdekking. De wandelinstructies zijn geïnspireerd op een wederzijdse relatie tussen tekst en plek. Hernieuwde interesse voor haar Indische familiegeschiedenis heeft Isolde opnieuw doen nadenken over de verhouding tussen lichaam en plek en de invloed van taal op de waarneming.
Over de kunstenaar
Isolde Venrooy’s artistieke praktijk omvat schilderijen, installaties en wandelingen. Haar interesse voor wandelen is ontstaan doordat zij interacties tot stand hoopt te brengen tussen haar beeldende werk, het menselijk lichaam en de omgeving. In haar artistieke praktijk is wandelen een medium en zogenaamde kijkgereedschappen richten de zintuigen. Naast het verplaatsen, stilhouden, positie bepalen, kijken en verder wandelen fungeren de kijkgereedschappen als verlengstukken van de waarneming.
isoldevenrooy.com
Beeld: Ilya Rabinovich
Chikako Watanabe, Journey to Meet Star-Gazers, Amsterdam, 2020
Chikako leerde netten maken van een visser in Enkhuizen. Sindsdien past ze deze techniek in
haar werken toe. In 2019 maakte ze netten met inwoners van de regio rond de heilige berg
Myoken in Japan. Ze deed onderzoek naar de omgeving en zijn geschiedenis en legde in haar
werk verbanden tussen verschillende tradities. Zo verbond ze bijvoorbeeld de religieuze
betekenis van de plek met de gebruiken van vissers en nomaden, die zich op de sterren
oriënteren.
Voor Mind Your Step doet Chikako eenzelfde onderzoek naar de geschiedenis van de
omgeving van het Amstelpark. Ze las een legende over het ontstaan van Amsterdam: in de 12e eeuw landden twee vissers en hun twee honden in een klein bootje op de oevers van de
Amstel en stichtten daar een vissersdorp. Al lopend door het Amstelpark en langs de Amstel
zet ze denkbeeldige paden vol verhalen uit. Bezoekers van het park volgen de netten die aan
bomen gehangen zijn om de verhalen van Oost naar West te delen. Chikako bouwt een
installatie buiten het Glazen Huis die zij tijdens de tentoonstelling verder ontwikkelt, en
waarin ze oude verhalen van de Amstel, Amsterdam en Japan letterlijk samenweeft en
daarmee een aanzet geeft om op pad te gaan in en rond het park.
Over de kunstenaar
Nadat de Japanse kunstenares Chikako Watanabe in 1995 naar Amsterdam verhuisde, heeft ze
op veel verschillende plekken nieuw werk gemaakt door te leren van lokale bewoners. Door
het gebruik van media zoals mode, tekenen, fotografie en video maakte ze installaties die
functioneerden als interactieve platforms, waarbij ze samenwerkt met verschillende mensen in
de vorm van performances en workshops. Haar thema is altijd lokale communicatie. Het doel
van haar projecten is het stimuleren van sociale interactie en creëren van nieuwe
communicatiemogelijkheden voor mensen binnen de moderne samenleving. Kleine
vraagstukken en nieuwsgierigheid naar het alledaagse leven zijn haar belangrijkste inspiratie.
chikahome.nl
⥣ terug naar boven ⥣
Esther Hovers, Audio Dérives
In Audio Dérives verandert het publiek in de performer. Deze audio wandeling brengt de luisteraar van het Amstelpark naar de Amsterdamse Zuidas. Guy Debord’s Théorie de la Dérive (1956) staat centraal binnen de verhaallijn. Al wandelend reflecteert de luisteraar op de directe omgeving en architectuur van de buurt. Deze audio-ervaring benadert de stadswandeling als een vorm van poëzie.
De solitaire wandeling heeft tijdens de pandemie een andere betekenis gekregen. Terwijl de digitale wereld alleen maar dominanter werd, veranderde de openbare ruimte in één van de weinige plekken om kunst op een veilige, fysieke manier te ervaren. Audio Dérives gebruikt tekst en muziek – die speciaal voor het project werd geschreven – om de digitale ruimte te verruilen voor een wandeling door de stad. Deze audio wandeling kan elk moment in de week gelopen worden met je eigen smart phone en koptelefoon door middel van het downloaden van een QR code op een poster die buiten het Glazen Huis hangt dat het begin punt van de wandeling vormt.
Download via de QR Code of via https://estherhovers.com/Audio-Derives
Concept / Script – Esther Hovers, Edit / Opname – Hans Poel, Muziek / Opname – Lomar Brown, Verteller – Annemarie Wadlow.
Over de kunstenaar
In haar werk onderzoekt Esther Hovers hoe macht, politiek en controle tot uiting komen in de vormgeving van de publieke ruimte. Ze werd opgeleid als fotograaf maar creëert installaties waarin fotografie, tekeningen, tekst en film een gelijk aandeel hebben.
estherhovers.com
Beeld: Ilya Rabinovich
Malú Cayetano & Sonia Pérez
CITY IN BODY: Part II. Atmospheres (body as a sensor)
inschrijven
Dit project beoogt de ondeelbare relatie tussen lichaam en landschap te onderzoeken door middel van het concept van “atmosfeer”. Atmosferen worden gevoeld, ze vormen ervaringen die een ruimtelijke setting, menselijke lichamen, externe gebeurtenissen, gedeelde betekenissen en geschiedenissen vereisen. Dit concept stelt ons in staat de polariteit tussen subject en object, lichaam en omgeving te overwinnen: we zijn ondergedompeld in atmosferen, altijd erdoor beïnvloed. Voor Mind Your Step verkennen de kunstenaars de ruimtelijke atmossferen van het Amstelpark en omgeving, waarbij ze het lichaam gebruiken als instrument om de omgeving te voelen en een belichaamde en affectieve beleving van het park teweeg te brengen.
De kunstenaars ontwerpen een routine om participatieve wandelingen door het park te begeleiden tijdens de tentoonstellingsperiode. De routine bestaat uit een reeks oefeningen die zijn geworteld in Body Weather, die het gevoel bevorderen dat je samen bent met andere wezens en dingen in een gedeelde ruimte. Deze ervaringen worden geruisloos geregistreerd met behulp van een draagbaar apparaat. Het apparaat zal verschillende sensoren hebben die talloze parameters kunnen registreren. Deze worden ruimtelijk gekoppeld aan het park en toegevoegd aan een responsieve kaart die te zien is in het Glazen Huis. Deze cartografie moet worden opgevat als een voortdurende visualisatie van mogelijke atmosferen in het Amstelpark; het zal evolueren dankzij de actieve deelname van het publiek aan de wandelingen.
City in Body is een project van Malú Cayetano (landschapsarchitect) in samenwerking met Sonia Pérez (actrice en performer).
Malú Cayetano Molina: https://la-pa.es/
Sonia Pérez Olmedillo: https://soniaperezolmedillo.com/
⥣ terug naar boven ⥣
Foto:Ienke Kastelein
Ienke Kastelein
inschrijven
Don’t walk into the woods at night ….
Aan het wandelen kleven kwetsbaarheden – men hoede zich voor de gevaren in het donker. In een bos kun je verdwalen en achter bomen houdt zich van alles schuil.
Het bos huist in ons onderbewustzijn.
Bij valavond, als het uur van de wolf aanbreekt, ontluikt de betovering.
Als langzaam het licht wegtrekt en contouren vervagen nemen neus en oren het over van onze ogen.
Don’t walk into the woods at night …. is een zinnenprikkelende avondwandeling in stilte bij het vallen van de avond, in het Amstelpark na sluitingstijd.
Voorzichtig raken we boombast aan. We dwalen tussen struiken en bomen, tasten met onze voeten de grond af, turen naar de hemel en laten ons bedwelmen door de geur van prille herfstgrond. Mogelijk ontstaat er een woordeloos gesprek tussen planten mensen en bomen.
Walking White Chairs
Wandelen, dwalen, verwijlen –
Twaalf witte stoelen in het Amstelpark – wie wil kan een stoel pakken, even gaan zitten,
of een stoel meenemen naar elders in het park om daar neer te strijken.
De witte stoelen zijn een vrijplaats, een teken van aanwezigheid, een mogelijkheid tot verblijf en tot spiegeling. Zo wandelen mensen en stoelen in het park.
Hoe kiezen mensen een plek? Hoe komt een stoel ergens terecht?
Welk parcours leggen de stoelen af?
Achtergrond
In dit project resoneert het ‘wittefietsenplan’ van de Provobeweging uit 1965, een fietsdeelsysteem waarbij gratis witte fietsen in collectief eigendom in de stad geplaatst zouden worden.
Het is een onderzoek naar de relatie tussen mens en plek, gebaande en ongebaande paden.
Een ludieke manier om een plek te creëren vanuit een zintuiglijke en sociale betrokkenheid en in een scenografisch perspectief.
ienkekastelein.nl
⥣ terug naar boven ⥣
Lees de tentoonstellingsflyer hier.
Foto’s: Ilya Rabinovich
Het Glazen Huis
